Michamvi
Door: Lolo
16 November 2019 | Tanzania, Michamvi
Op naar het westen, dat lekker zeebriesje doet deugd, we zitten nu écht aan de Indische oceaan en dat voel je duidelijk.
De weg hiernaartoe? Je weet niet waar eerst gekeken: ‘t is vrijdag, dus halve dag school van 7u tot 11u, troepjes kids in uniform huppelen huiswaarts... hoelang zouden ze moeten stappen... ? De mannen allemaal netjes in het wit.
Overal zien we kleine winkeltjes/ hutjes langs de weg, gebukt onder armoede, stof en verveling. Het leven is hier hard en wij zijn ongelofelijke luxe beesten!
Gino vloekt net: Boniver klinkt door de boxen... maar gelukkig gevolgd door Passenger!
Of we willen snorkelen? Theo gelooft niet dat ik niet kan zwemmen :-)
Back to the road: voor ons rijdt al een tijdje een pick Up truck vol kleurrijk gesluierde meisjes, ze zingen en lachen er op los en geven nog wat meer show eens ze merken dat ze bekeken worden.
Na ruim een uur hobbelen en shaken komen we aan in hotel Upendo.
We worden verwelkomd door een Massai en blijkt dat we een stukje paradijs geboekt hebben, wat een gastvrijheid, wat een vibe!
Diezelfde Massai komt wat later vertellen: I have my own business, I have a boat... wat hij er mee van plan is kom ik niet te weten, want hij heeft andere levensvragen voor mij in petto: of we bij ons ook een zee hebben en of er in onze bossen ook tijgers en zebra's lopen, of het nu sneeuwt bij ons.... speciale conversatie :-)
We maken onze eerste plannen: morgen gaan we plannen maken... pole pole!
Plan zou kunnen zijn om te gaan eten in ‘the rock’
Een rots hier vlak voor het hotel, net groot genoeg om een restaurantje op te zetten... of je gaat te voet of bij hoogtij met een bootje... looks good
De weg hiernaartoe? Je weet niet waar eerst gekeken: ‘t is vrijdag, dus halve dag school van 7u tot 11u, troepjes kids in uniform huppelen huiswaarts... hoelang zouden ze moeten stappen... ? De mannen allemaal netjes in het wit.
Overal zien we kleine winkeltjes/ hutjes langs de weg, gebukt onder armoede, stof en verveling. Het leven is hier hard en wij zijn ongelofelijke luxe beesten!
Gino vloekt net: Boniver klinkt door de boxen... maar gelukkig gevolgd door Passenger!
Of we willen snorkelen? Theo gelooft niet dat ik niet kan zwemmen :-)
Back to the road: voor ons rijdt al een tijdje een pick Up truck vol kleurrijk gesluierde meisjes, ze zingen en lachen er op los en geven nog wat meer show eens ze merken dat ze bekeken worden.
Na ruim een uur hobbelen en shaken komen we aan in hotel Upendo.
We worden verwelkomd door een Massai en blijkt dat we een stukje paradijs geboekt hebben, wat een gastvrijheid, wat een vibe!
Diezelfde Massai komt wat later vertellen: I have my own business, I have a boat... wat hij er mee van plan is kom ik niet te weten, want hij heeft andere levensvragen voor mij in petto: of we bij ons ook een zee hebben en of er in onze bossen ook tijgers en zebra's lopen, of het nu sneeuwt bij ons.... speciale conversatie :-)
We maken onze eerste plannen: morgen gaan we plannen maken... pole pole!
Plan zou kunnen zijn om te gaan eten in ‘the rock’
Een rots hier vlak voor het hotel, net groot genoeg om een restaurantje op te zetten... of je gaat te voet of bij hoogtij met een bootje... looks good
-
16 November 2019 - 08:57
Opa Nieuwpoort:
pas maar op dat je niet van die rots valt,,,bij het terugkeren na de vele coctails on the rocks..... -
16 November 2019 - 09:22
Gino:
@opa Nieuwpoort: geen zorgen! Hannelore heeft haar bamboo-stokske bij
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
