Kalahari

Ondertussen (inclusief onze eerste bandenwissel, het moest er eens van komen) zijn we aangekomen in de Kalahari desert, onze voorlaatste stop.
Met dank aan Satori voor het goede gezelschap, neen Guust helaas gene Leo :-)
De gsm ontvangst is weer protnul, Gino ziet een gast die probeert te bellen, op een steen gaat staan en vraagt of ze hem nu beter kunnen horen...

Gisterenavond was alweer memorabel!
We eten snel wegens geen tijd en geen honger want nog de heerlijke beroemde appeltaart geproefd.

Als we aankomen in het kot van het personeel is er al volop ambiance.
Iedereen zit vrolijk bij elkaar op houten bankjes, een tv en voor de rest is er niets buiten het gekwetter van adhd Namib’s.
We delen uiteraard vlaggen uit en hebben spijt dat we er niet meer meegebracht hebben.
De helft supportert voor Brazil en dat maakt het extra leuk.
Naarmate de match vordert loopt het hok voller en voller, stijgen de decibels en veranderen er enkele van kamp.
Ene gast komt steeds de brazil fans uitdagen door met de b-vlag vlak voor hun neus te komen zwaaien.
Tegen half time staat het kot volledig op stelten en als we trakteren met 2 flessen wijn is er geen huis meer mee te houden.
Wat een sfeer, het dak gaat er af!
A night to Remember.

Nu liggen we wat te genieten aan het zwembad midden in de private reserve, er passeert iemand in een dikke winterjas terwijl wij ons insmeren met zonnecrème...