Zand in mijn mulle
Door: Lolo
05 Juli 2018 | Namibië, Solitaire
‘s Middags een leuk restaurant gespot en hop wijle weg om te dineren.
Een schot in de roos die Ocean Cellar, iets duurder maar overheerlijk.
Heerlijke hori rol, oesters, coquilles, mosselpotje, po boy. (Broodje met calamares, vis en oesters in tempura, zot lekker), gamba’s, meer oesters, tagliatelle met gamba,... what a night!
We moeten veel te vroeg op (of zaten te laat in ons bed hihi)
maar merken meteen dat het veel warmer is dan gisteren, er komt een warme bries uit het binnenland.
Blijkbaar is het steeds of of hier, nu dus berekoud in Windhoek bvb.
Eerst Thomas zijn surf foto’s gaan afhalen, terwijl Manon en ik voor de verandering nog eens onze valiezen pakken en om 8u hop met het bussie naar Walvisbaai voor de dolfijnencruise.
We hebben geen Touristil bij want we zouden in de baai blijven...
niet dus... ik laat de vishapjes en oesters en demi-sec fonkelwijn voor de zekerheid aan me voorbijgaan.
Er staat een stevige wind en de golven zijn even bumpie als de roads.
We zien zotte pelikanen die we quasi kunnen aanraken, er duikt zowaar een walviske even op (sorry Bioloog Thomas, ben naam alweer vergeten) en de zeehonden zijn grote curieuzeneuzen.
Die ene dolfijn die er te zien was... heb ik verdorie niet kunnen spotten, kan deze dus voorlopig niet afvinken van mijn bucketlist, denk dat er nét iets te veel wind/ golven zijn... en ik heb iets met het NIET zien van dolfijnen...
Helaas is het alweer tijd om het binnenland in te trekken, we hadden hier nog een dagje kunnen blijven...
Op naar Solitaire, een kleine 300km alweer over zand en steentjes, 2 bergpassen over, geen gsm bereik uiteraard en geen kat te bespeuren.. hier in panne staan is geen goed idee.
Gino heeft tijd om verder aan zijn hardcore hit ‘zand in mijn mulle’ te schrijven, ik zal jullie informeren als de eerste cd’s geperst worden!
Geloof me, het is nu al een dikke hit!
Op onze weg passeren de tropic of capricorn of de Steenbokskeerkring voor de vrienden, leuk extraatje!
Solitaire is euh... 1 tankstation, 1 bakkerij en 1 lodge...
Beroemd om zijn appeltaart, dus happy Gino.
We wanen ons in een verlaten dorp ergens in Mexico.
De sterren zijn al redelijk zotjes hier en onze fotograaf trekt nog zottere foto’s.
Morgen om 6u alweer uit de veren want de duinen wachten!
Verstuurd vanaf mijn iPad
Een schot in de roos die Ocean Cellar, iets duurder maar overheerlijk.
Heerlijke hori rol, oesters, coquilles, mosselpotje, po boy. (Broodje met calamares, vis en oesters in tempura, zot lekker), gamba’s, meer oesters, tagliatelle met gamba,... what a night!
We moeten veel te vroeg op (of zaten te laat in ons bed hihi)
maar merken meteen dat het veel warmer is dan gisteren, er komt een warme bries uit het binnenland.
Blijkbaar is het steeds of of hier, nu dus berekoud in Windhoek bvb.
Eerst Thomas zijn surf foto’s gaan afhalen, terwijl Manon en ik voor de verandering nog eens onze valiezen pakken en om 8u hop met het bussie naar Walvisbaai voor de dolfijnencruise.
We hebben geen Touristil bij want we zouden in de baai blijven...
niet dus... ik laat de vishapjes en oesters en demi-sec fonkelwijn voor de zekerheid aan me voorbijgaan.
Er staat een stevige wind en de golven zijn even bumpie als de roads.
We zien zotte pelikanen die we quasi kunnen aanraken, er duikt zowaar een walviske even op (sorry Bioloog Thomas, ben naam alweer vergeten) en de zeehonden zijn grote curieuzeneuzen.
Die ene dolfijn die er te zien was... heb ik verdorie niet kunnen spotten, kan deze dus voorlopig niet afvinken van mijn bucketlist, denk dat er nét iets te veel wind/ golven zijn... en ik heb iets met het NIET zien van dolfijnen...
Helaas is het alweer tijd om het binnenland in te trekken, we hadden hier nog een dagje kunnen blijven...
Op naar Solitaire, een kleine 300km alweer over zand en steentjes, 2 bergpassen over, geen gsm bereik uiteraard en geen kat te bespeuren.. hier in panne staan is geen goed idee.
Gino heeft tijd om verder aan zijn hardcore hit ‘zand in mijn mulle’ te schrijven, ik zal jullie informeren als de eerste cd’s geperst worden!
Geloof me, het is nu al een dikke hit!
Op onze weg passeren de tropic of capricorn of de Steenbokskeerkring voor de vrienden, leuk extraatje!
Solitaire is euh... 1 tankstation, 1 bakkerij en 1 lodge...
Beroemd om zijn appeltaart, dus happy Gino.
We wanen ons in een verlaten dorp ergens in Mexico.
De sterren zijn al redelijk zotjes hier en onze fotograaf trekt nog zottere foto’s.
Morgen om 6u alweer uit de veren want de duinen wachten!
Verstuurd vanaf mijn iPad
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
