HOI AN

Tijd voor een binnenlandse vlucht naar Da Nang. Gelukkig zijn we goed op tijd doordat er minder verkeer is op zondag, want de chaos is hier niet te schatten en het woord "efficiëntie" hebben ze hier nog niet uitgevonden.
We worden tot 4 keer toe verzocht om in de 'no bagage' rij aan te schuiven mét onze bagage... Ook al komt een Vietnamees ons in de rij informeren dat we verkeerd staan en hierdoor de boel ophouden.
Uiteindelijk komen ze ons uit de rij halen en nemen ze ons voor... speciale techniek... maar hierdoor halen we wel onze vlucht.
Na een uurtje vliegen, brengt het gereserveerd busje ons op 45 minuten naar Hoi An. De hitte overvalt ons wel, want om 11u is het hier al 37 graden.
De rust is dan weer een verademing. Hoi An is een dot van een dorp midden in de rijstvelden.
Het centrum is verkeersvrij (woeha, even niet opletten om niet overreden te worden), het is hier vrij toeristisch maar zooo charmant dat we dit er graag bijnemen.
Alle straten hangen vol kleurrijke lampionnen, het is echt een plezier om hier rond te dwalen.
Alle resto's en cafeetjes zijn met veel smaak ingericht en overal is de verlichting met heel veel zorg uitgekozen, precies een ere zaak.
Alleen die terrasstoeltjes met korte pootjes zijn toch zo ons ding niet, vooral elegant rechtstaan is niet simpel.
's Avonds eten we bij 'Morning Glory', ja, alweer een sociaal project.
De 'smoked eggplant with minced meat' is overheerlijk, we krijgen ook een schoteltje met gegrilde mini brochettes, kruiden, en sla, die we zelf moeten oprollen in rijstpapier: het zoveelste smaakbommetje!
Dju die keuken is hier zo fijn, fris, complex en smaakvol, we kunnen er nog iets van leren en ik heb al bakken inspiratie voor thuis.
We reserveren een 'cooking class / food street tour voor morgenavond want we willen ze graag enkele geheimen ontfutselen, wordt vervolgd!