LET'S WALK THE Ho Chi Minh CITY

Let's walk: maar eerst zoeken we een wasserij want met al dat gezweet hier zijn we toe aan wat verse kleren: 30.000 Dong voor een kilo, hiervoor kunnen we niet sukkelen hé, in het hotel vragen ze 20.000 Dong per stuk!

Terwijl Gino de kaart van de stad bestudeert stopt
er een man met zijn brommertje, bekijkt me van kop tot teen en roept constant: 'waaw,waaw,waaw'....

We krijgen een paar regenvlagen te verwerken, maar het blijft warm en gelukkig hebben we onze regenvestjes - die uiteraard veilig en wel in ons kamer liggen -

Ho Chi Minh is een stad met vele gezichten:
Prachtige oude gebouwen, boulevards waar je je in Parijs waant, vuile steegjes,... poepchique hotels en groezelige eettentjes wisselen elkaar af.

Bij het oversteken van zo'n boulevard staan we wat te twijfelen omwille van de vele brommertjes die voorbij zoeven, plots duikt er een klein (what else?) ventje op, die me stevig bij mijn pols neemt en gewoon de overvolle straat opduwt.
Hij steekt een arm de lucht in en loodst me zelfverzekerd naar de overkant. Help!
Gino volgt dan maar...Die zijn hier écht niet normaal zeg!

We krijgen even later weer een city-tour aanbod van een gast die ons wil meenemen op zijn brommer, zie je ons al zitten met drie?
Als je vriendelijk hun aanbod afwijst zie je toch wel wat onbegrip, zo van: 'hoezo je wil wandelen?'

Nu even genieten van de gratis high tea in ons hotel.

Gino wil morgen de Cu Chi tunnels bezoeken, claustrofobische ikke gaat passen denk ik x